Beşiktaş Escort

Beşiktaş, İstanbul’un kalbi atan semtlerinden biriydi; dar sokaklarda yankılanan kahkahalar, Çarşı’dan gelen tezahüratlar, balık restoranlarının kokusu ve sahilde martıların çığlıkları. Beşiktaş Escort Selin, 29 yaşında, Beşiktaş’ta yaşayan bir escorttu. Omuz hizasında kestane rengi saçları, bal rengi gözleri ve her zaman gülümseyen dudaklarıyla dikkat çekerdi. Zayıf ama kıvrımlı bir bedeni vardı; kıyafetleri her zaman şık ama sade, feminen ama abartısız olurdu. Bu akşam, Beşiktaş’taki dairesinde, aynanın karşısında hazırlanıyordu. Dairesi, eski bir apartmanın dördüncü katındaydı; yüksek pencereler, ahşap parke zemin, bir köşede kitaplarla dolu bir raf ve sahile bakan küçük bir balkon. Selin, lacivert bir elbise seçmişti; kumaş vücudunu nazikçe sarıyor, göğüslerini hafif bir dekolteyle vurguluyor, eteği diz hizasında bitiyor, ama yanındaki küçük yırtmaç hareket ettikçe bacaklarını açığa vuruyordu. İnce bir altın kolye boynunda, küçük bir inci küpe kulaklarında parlıyordu.
Escort Beşiktaş Selin, bu akşam bir müşterisiyle buluşacaktı. Adı Arda’ydı; otuzlarının ortasında, Beşiktaş’ta bir spor salonu işleten, enerjik ama derinlerde yorgun bir adamdı. Telefonunda Arda’dan gelen mesajı okudu: “21:00’de, Kıyı’da.” Kıyı, Beşiktaş sahilinde, balık restoranlarının arasında popüler bir mekandı; ahşap masalar, mum ışıkları ve fonda çalan hafif bir caz melodisiyle samimi bir atmosfere sahipti. Selin, aynada kendine baktı; saçlarını taradı, her tel parmaklarının arasında kaydı. Hafif pembe ruj sürdü; dudakları doğal ama çekici göründü. Bir damla parfüm sıktı – çiçeksi ama fresh bir koku, naber ve yasemin karışımı, boynuna ve bileklerine yerleşti. Topuklu ayakkabılarını giydi; siyah, orta boy topuklu, bacaklarını zarifçe uzatıyordu. Çantasını aldı – küçük, deri bir çanta – ve kapıya yöneldi.
Saat 20:45’ti. Selin, apartmandan çıktı; merdivenlerin eski ahşap basamakları topuklarının altında hafifçe gıcırdadı, demir kapıyı itip sokağa adım attı. Beşiktaş’ın akşam havası serin ve tuzluydu; Boğaz’dan gelen esinti, saçlarını hafifçe savurdu. Sokaklar her zamanki gibi canlıydı; Çarşı’da bir grup genç tezahürat yapıyor, köşede bir seyyar kestaneci kömür kokusunu havaya salıyordu. Selin, sahile doğru yürüdü; topuklarının sesi kaldırım taşlarında ritmik bir melodi yaratıyor, elbisesinin yırtmacı her adımda açılıyor, bacakları sokak lambalarının ışığında parlıyordu. Yanından geçen birkaç kişi ona baktı; bir adam barın kapısında sigara içerken gözlerini ayırmadı, bir kadın arkadaşına dirsek attı. Selin, bu bakışları fark etti, ama tepkisizdi; kendinden emin duruşu, onu kalabalıktan ayırıyordu.
Kıyı’ya vardığında, saat tam 21:00’di. Restoran, akşam yemeği kalabalığıyla doluydu; cam kenarındaki masalarda çiftler, içeride arkadaş grupları, garsonlar ellerinde tabaklarla koşuşturuyordu. Selin, girişte durdu, etrafı süzdü; Arda, denize bakan bir masada oturuyordu. Üzerinde gri bir tişört, kot pantolon, kollarında spor salonundan kalma kaslar hafifçe belirgindi. Selin’i görünce ayağa kalktı, “Selin, harika görünüyorsun,” dedi; sesi enerjik ama nazikti, gözlerinde samimi bir ışıltı vardı. Selin, gülümsedi; “Teşekkürler, Arda,” dedi, sesi yumuşak ama kendinden emindi. Arda, masaya oturmasını işaret etti, “Ne içersin?” Selin, “Beyaz şarap,” dedi, zarif bir hareketle oturdu, bacak bacak üstüne attı, elbisesinin yırtmacı açıldı, uyluğunun bir kısmı göründü, ama hareketi öyle doğaldı ki, kimse bunu kaba bulmazdı.
Arda, bir kadeh şarap ve kendisi için bir bira söyledi; garson, kadehi masaya bırakırken Selin’e kısa bir bakış attı. Şarap, berrak ve ferah, hafif meyvemsi bir tatla doluydu; Selin, dudaklarına götürdü, küçük bir yudum aldı, dudaklarında nemli bir iz bıraktı. Arda, “Uzun zamandır buralardayım, ama seninle konuşmak hep farklı,” dedi, gözleri Selin’in yüzünde geziniyor, kolyesine, sonra bal rengi gözlerine takılıyordu. Selin, “Güzel bir iltifat,” dedi, gülümseyerek, gözleri Arda’nın gözlerine kilitlendi. Sohbet, Beşiktaş’ın enerjisinden, Arda’nın spor salonundaki komik anılardan, Selin’in sevdiği sahil yürüyüşlerinden geçti. Arda rahatlamıştı; Selin’in sakin ama büyüleyici enerjisi, onu sarmaladı. “Hadi başka bir yere gidelim,” dedi Arda, hesabı ödedi, Selin’in eline hafifçe dokundu; bu dokunuş, nezaket ve arzu karışımı bir davet taşıyordu.
Selin’in dairesine yürümeye karar verdiler; Beşiktaş’ın sokakları geceyle daha da hareketlenmişti. Barlardan sızan müzik, Çarşı’dan gelen tezahüratlar, sahilden esen tuzlu rüzgâr. Selin önde yürüyor, topuklarının sesi Arda’nın adımlarıyla karışıyordu. Apartmana vardıklarında, merdivenleri çıktılar; Selin’in elbisesi her basamakta yırtmacından açılıyor, bacakları loş ışıkta parlıyordu. Daireye girdiklerinde, Selin kapıyı kapattı; kilit sesi odada yankılandı. “Rahat ol,” dedi, gülümseyerek, koltuğa oturdu, bacaklarını çaprazladı, elbisesinin yırtmacı uyluğunu açığa vurdu, siyah dantel iç çamaşırı göründü. Arda, karşısında durmuş, ellerini kot pantolonunun ceplerine sokmuş, “Çok güzelsin,” dedi, sesi titrek ama içtendi.
Selin, ayağa kalktı, Arda’ya yaklaştı; topukları ahşap zeminde hafif bir ses çıkardı, ellerini Arda’nın göğsüne koydu, tişörtün kumaşını hissetti, kalp atışlarını avuçlarında yakaladı. “Teşekkür ederim,” dedi, gözleri Arda’nın gözlerine kilitlendi, dudakları hafifçe aralandı. Arda’nın elleri Selin’in beline gitti; parmakları elbisenin kumaşına bastırdı, yavaşça kalçalarına kaydı, yırtmacın açıldığı yere dokundu, pürüzsüz tenine ulaştı. Selin, Arda’nın tişörtünü yukarı çekti; kumaş başından geçti, yere düştü, Arda’nın göğsü açığa çıktı, kaslı ve hafif terliydi. Selin, diz çöktü; dizleri ahşap zemine değdi, Arda’nın pantolonuna uzandı, kemerini çözdü, fermuarı indirdi, kot pantolon aşağı kaydı, siyah boxer’ı göründü. Boxer’ı da indirdi; Arda’nın sertliği karşısındaydı, sıcak ve hazır.
Selin, dudaklarıyla Arda’ya dokundu; önce hafifçe, dudaklarının yumuşak kenarıyla, sıcaklığını hissetti, hafif tuzlu bir tat aldı. Dilini çıkardı, yavaşça gezdirdi; Arda’nın sertliğinin ucunda dolaştı, her santimini tattı. Arda’nın nefesi kesildi, göğsü hızlı hızlı inip kalkıyordu, “Selin,” diye mırıldandı, elleri Selin’in saçlarına gitti, parmakları kestane tellere dolandı, hafifçe çekti. Selin, ağzını açtı; dudakları Arda’yı sardı, sıcaklık ve ıslaklık Arda’yı titretti. Dilini ustalıkla kullandı; önce yavaş, ritmik bir şekilde, Arda’nın sertliğinin etrafında daireler çizdi, sonra hızlandı, ağzını derinlemesine aldı. Arda’nın inlemeleri odayı doldurdu; derin, boğuk bir ses, pencereden gelen Beşiktaş’ın gece sesleriyle karıştı. Selin, her hareketinde Arda’nın kasılmalarını hissetti; bacakları titremeye başladı, nefesi düzensizleşti.
Boşalmasının yaklaştığını hissetti; Selin, ağzını hafifçe geri çekti, ama açık tuttu, dilini dışarıda bıraktı. Arda’nın spermleri, sıcak ve yoğun bir akıntı gibi dudaklarına, diline döküldü; ilk damla dilinin ucuna çarptı, tuzlu ve kalın bir tat, sonra daha fazlası geldi, ağzını doldurdu. Selin, her damlayı hissetti; boğazından geçişi yavaş ve bilinçliydi, yuttu, dudaklarını yaladı, son damlaları da aldı, çenesine süzülen bir damlayı parmağıyla silip ağzına götürdü. Arda, nefes nefese, koltuğa yığıldı; “Muhteşemsin,” dedi, gözleri hâlâ Selin’deydi. Selin, gülümsedi; “Sen de,” dedi, elbisesini düzeltti, aynaya yürüdü, saçlarını taradı.
Arda, toparlandı; pantolonunu giydi, tişörtünü aldı. “Tekrar görüşelim,” dedi, cüzdanından birkaç banknot çıkardı, sehpaya bıraktı. Selin, başını salladı, “Tabii,” dedi, sesi nazik ama mesafeliydi. Arda kapıyı açıp çıktı; merdivenlerdeki adımları kayboldu. Selin, yalnız kalınca balkona çıktı; Beşiktaş’ın sahil ışıkları, Boğaz’ın dalgaları aşağıda parlıyordu. Elbisesini çıkardı, duşa girdi; sıcak su tenine çarptı, parfüm kokusunu akıttı. Yatağa uzandı, telefonuna baktı; yeni bir mesaj yoktu. Gözlerini kapattı, Beşiktaş’ın gece sesleri – dalgalar, martılar, bir barın müziği – onu uykuya taşıdı.